• 
• 
• 
• 
• 

---

KOTŁOWNIE

Kotłownia jako serce każdego budynku ma dla nas szczególne znaczenie , gdyż ten element ma ogromny wpływ na prawidłowe działanie całej instalacji.

Rodzaje kotłowni:

• GAZOWE
• OLEJOWE
• NA PALIWO STAŁE (EKO-GROSZEK, MIAŁ, WEGIEL, BIOMASĘ, INNE)
• HYBRYDOWE
• PAROWE

Centralne ogrzewanie (CO)

We współczesnym rozumieniu jest to dostarczenie ciepła do elementów grzejnych zlokalizowanych w docelowych pomieszczeniach za pomocą gorącej wody. Jednak zakres tego pojęcia jest szerszy – jest to dystrybucja ciepła po budowli, uzyskanego z przetworzenia paliwa w jednym, specjalnie przeznaczonym do tego pomieszczeniu, kotłowni, w tym przypadku piec nazywany jest kotłem centralnego ogrzewania, a elementy przekazujące ciepło w pomieszczeniach to grzejniki (tzw. potocznie „kaloryfery”). Do rozprowadzania ciepła wykorzystuje się wodę, parę wodną lub powietrze. Stosuje się systemy obejmujące jedno mieszkanie (centralne ogrzewanie etażowe), jeden budynek, kilka budynków, a nawet całe miasta.

W instalacjach obejmujących jeden budynek woda może krążyć w wyniku zmian gęstości przy zmianach temperatury (CO grawitacyjne) lub jej przepływ jest wymuszany pompą. W większych instalacjach stosuje się wyłącznie systemy z wymuszonym obiegiem. Z uwagi na to, iż ogrzewanie grawitacyjne wymaga zastosowania rur o większej średnicy i większej powierzchni grzejników (znacznie mniejszy przepływ czynnika grzewczego przez grzejniki), obecnie prawie w ogóle nie jest stosowane. Także w małych budynkach (np. domach jednorodzinnych) stosuje się obieg wymuszony.

Do kotłowni musimy wstawić nie tylko kocioł. Inne ważne elementy to przede wszystkim urządzenia do podgrzewania wody użytkowej, pompy, zawory, armatura zabezpieczająca, a także stosunkowo drogi komin. Poniżej opisujemy, ile to kosztuje.

Jaki kocioł do C.O.?

Koszt kotłowni zależy przede wszystkim od ceny kotła, a o tym decydują nie tylko marka i moc, ale przede wszystkim rodzaj urządzenia. W przypadku kotłów gazowych wybór jest bardzo duży. Ze względu na sposób przygotowywania ciepłej wody użytkowej, który najbardziej wpływa na cenę urządzenia, można wybrać:

• kocioł jednofunkcyjny, który nie podgrzewa wody użytkowej;
• kocioł dwufunkcyjny z wbudowanym przepływowym podgrzewaczem wody;
• kocioł jednofunkcyjny z dołączonym pojemnościowym podgrzewaczem wody;
• kocioł jednofunkcyjny lub kocioł dwufunkcyjny z wbudowanym zasobnikiem na ciepłą wodę.

Każdy z nich można kupić w wersji do ustawienia na podłodze - najczęściej z uznawanym za trwalszy i solidniejszy żeliwnym wymiennikiem ciepła - albo do powieszenia na ścianie - o zdecydowanie mniejszych gabarytach.

Oprócz kotłów gazowych, z których spaliny odprowadzane są w tradycyjny sposób - przez komin, można kupić wersję z zamkniętą komorą spalania, czyli tak zwany kocioł turbo. Spaliny są z niego odprowadzane za pomocą wentylatora przez specjalny przewód spalinowy, niekoniecznie podłączony do komina. Ważną zaletą tych kotłów jest całkowite odseparowanie procesu spalania od pomieszczenia. W kotłach turbo powietrze dopływa do komory spalania spoza budynku specjalnym przewodem. Dzięki temu nie dochodzi do wychładzania pomieszczenia, w którym znajduje się kocioł, oraz nie ma możliwości, aby spaliny z kotła przedostały się do niego.

Ważny wybór to sprawność kotła

Można kupić gazowy kocioł konwencjonalny, o sprawności około 92%, albo kocioł kondensacyjny - droższy, ale o sprawności około 107%, a więc zużywający o kilkanaście procent mniej paliwa. W tym drugim przypadku praktycznie zawsze będzie to kocioł turbo.

Wyposażenie

Właściwie wszystkie współczesne kotły gazowe mają wbudowaną kompletną armaturę zabezpieczającą, czyli zabezpieczenie przed nadmiernym wzrostem ciśnienia wody (naczynie przeponowe i zawór bezpieczeństwa), zabezpieczenie przed zanikiem ciągu kominowego i wypływem niespalonego gazu. Oprócz tego są wyposażone w niezbędne pompy, a ich palniki mają płynnie regulowaną moc. Zatem jedyne, co trzeba dokupić, to rury i zawory odcinające, które umożliwią konserwację urządzeń w kotłowni bez potrzeby opróżniania instalacji. Jeśli instalacja c.o. ma być niskotemperaturowa, to znaczy z wodnym ogrzewaniem podłogowym lub ściennym, potrzebny jest jeszcze zawór mieszający i odpowiedni regulator. Obecnie można kupić kotły (oczywiście droższe modele), w których te elementy są standardowym wyposażeniem.

Nie ma kotłowni bez komina

Na cenę kotłowni znaczny wpływ ma także koszt wybudowania komina. Najpopularniejsze są kominy murowane z wewnętrznym wkładem stalowym lub kamionkowym. W domach jednorodzinnych rzadziej wykonuje się kominy dwuścienne ze stali kwasoodpornej. Mogą one stanowić ciekawy detal architektoniczny, ale pasują raczej do domów o nowoczesnej architekturze.

Są natomiast dobrym rozwiązaniem, jeżeli chcemy wyposażyć w nowoczesną kotłownię dom już istniejący, który wcześniej był ogrzewany w inny sposób i nie ma w nim wymurowanego komina. Dwuścienny komin stalowy można wtedy bez kłopotu dostawić na zewnątrz domu

Lokalizacja kotłowni

Niezależnie od tego, jaki system ogrzewania i rodzaj paliwa wybierzemy, musimy dobrze zaplanować miejsce, w jakim umieścimy urządzenie grzewcze. Zazwyczaj jest ono ustalone „z góry” przez autora projektu architektonicznego, ale to sam inwestor ma największy wpływ na to, jak wygląda najbliższe otoczenie kotła.

Funkcjonalność i bezpieczeństwo – to dwie podstawowe zasady, jakimi powinniśmy się kierować przy wyborze dogodnego miejsca na kocioł grzewczy. Ideałem oczywiście jest wydzielenie osobnego pomieszczenia, specjalnie przeznaczonego do tego celu, najlepiej w miarę przestronnego, wyposażonego w okno (a tym samym – w naturalne oświetlenie), łatwo dostępnego dla domowników i konserwatorów, umożliwiającego wygodne przechowywanie paliwa (w przypadku kotłów olejowych i zasilanych paliwem stałym czy też gazem płynnym). Wiadomo jednak, że nie zawsze taka sytuacja jest możliwa, zwłaszcza gdy dom jest niewielki i trzeba się sporo „nagimnastykować”, żeby zmieścić w nim wszystko, co potrzebne do życia. Brak kotłowni nie jest jednak powodem do zmartwienia. Na rynku jest bowiem wystarczająco duży wybór urządzeń przystosowanych do umieszczenia w kuchni, łazience, przedpokoju, a nawet na strychu. Jeśli dysponujemy piwnicą – to tym bardziej nie będziemy mieć problemu z umiejscowieniem grzewczego „centrum dowodzenia”.

Najważniejsze jest oczywiście spełnienie wszystkich technicznych wymagań, określanych przepisami, a dokładnie – Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury „W sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie” z 12 kwietnia 2002 roku (z późniejszymi zmianami).

Służymy Państwu pomocą, radą i informacją z zakresu wyboru i sposobu instalacji odpowiednich systemów grzewczych i sanitarnych.

---

POMPY CIEPŁA

Pompy ciepła to jeden z najbardziej przyszłościowych i przyjaznych dla środowiska sposób wytwarzania ciepła . Niezależnie od tego, czy będą Państwo przy pomocy pompy ciepła chcieli wykorzystać energię z gruntu, wody gruntowej czy też z powietrza, w każdym przypadku zmniejszą Państwo zużycie paliw kopalnych, ochronią cenne zasoby energii i obniżą emisję szkodliwych substancji.

Przyjazny dla środowiska naturalnego sposób działania pomp ciepła jest korzystny pod wieloma względami. Spalając mniej oleju, gazu czy drewna, oczywistym jest, że nasze wydatki na paliwo zauważalnie obniżą się.

Dodatkowa zaleta: pompy ciepła posiadają “podwójną funkcję”: zimą ogrzewają, a latem zapewniają przyjemny klimat. Dzięki funkcji chłodzenia w gorące dni wnoszą one do wnętrza domu orzeźwiający chłód.

Nasza bogata oferta daje Państwu możliwość zastosowania odpowiedniej pompy ciepła, dopasowanej do Państwa oczekiwań, zapotrzebowania na ciepło oraz warunków budowlanych i geologicznych Państwa domu. Nie odnosi się to tylko do nowego budownictwa. Pompę ciepła mogą Państwo zastosować również w obiektach modernizowanych i na życzenie eksploatować ją razem z ogrzewaniem olejowym czy gazowym.

Podstawowym pytaniem jest jaką pompę ciepła wybrać?

Wybór odpowiedniej pompy ciepła będzie zależał między innymi od tego skąd będzie ona pobierać ciepło: grunt, woda, powietrze. W zależności od rodzaju źródła ciepła pompy ciepła możemy podzielić na: solanka/woda, woda/woda, powietrze/woda. Pierwszy człon określa właśnie źródło ciepła (tzw. dolne źródło ciepła), np. „solanka” – pompa pobiera ciepło z gruntu. Natomiast drugi człon „woda” określa rodzaj instalacji grzewczej w budynku – wodna (grzejniki, ogrzewanie podłogowe, ścienne).

Najczęściej stosowane są pompy ciepła solanka/woda i woda/woda, które mogą być jedynym źródłem ciepła do ogrzewania budynku nawet w zimie przy maksymalnie niskich temperaturach zewnętrznych. Coraz większe znaczenie zyskują pompy ciepła powietrze/woda ponieważ ich instalacja jest prostsza i tańsza, mimo że muszą współpracować z dodatkowym źródłem ciepła.

Jak działa pompa ciepła?

W najprostszy sposób w jaki można opisać pracę pompy to porównać ją do pracy lodówki. Jednak w przeciwieństwie do nich wykorzystuje się tu nie zimną, lecz gorącą stronę obiegu termodynamicznego. Odpowiedni czynnik roboczy np. glikol, gaz R407C jest sprężany i rozprężany, przez co uzyskuje się pożądaną dla efektów końcowych temperaturę nagrzewania lub chłodzenia. Aby to łatwo zrozumieć postaramy się to zobrazować na przykładzie:

Dla wytworzenia ciepła użytecznego odbiera się na niskim poziomie temperaturowym ciepło z wody gruntowej , gruntu lub powietrza, poprzez odparowanie czynnika roboczego (gazu nieszkodliwego R407C) wrzącego w niskiej temperaturze. Tak więc pierwotnie ciekły czynnik roboczy opuszcza parownik (wymiennik ciepła po stronie kolektora gruntowego) w postaci gazu. Gaz ten zostaje sprężony przez sprężarkę i pod ciśnieniem ulega skropleniu w skraplaczu (wymiennik ciepła po stronie instalacji budynku) przy wysokim poziomie temperatury, oddając ciepło skraplania i ciepło sprężania wodzie z instalacji grzewczej. Następnie pozostający nadal pod ciśnieniem czynnik roboczy ulega rozprężeniu w zaworze rozprężającym, przechodząc do części niskociśnieniowej i cały obieg rozpoczyna się od początku, czyli działanie pompy ciepła opiera się na zjawiskach i przemianach fizycznych. W obiegu termodynamicznym pompy ciepła zachodzą w sposób ciągły tylko cztery procesy:

• w parowniku czynnik roboczy ulega procesowi odparowania ( proces odbioru ciepła z otoczenia),
• w sprężarce sprężanie par czynnika,
• w skraplaczu za sprężarką czynnik o wysokiej temperaturze i ciśnieniu ulega procesowi skroplenia (oddawanie ciepła do systemu),
• w zaworze rozprężnym jest realizowany proces rozprężania i dozowania odpowiedniej ilości czynnika do parownika gdzie następuje ponownie proces odparowania.

Pompa ciepła uzyskuje największe skuteczności energetyczne w połączeniu z ogrzewaniem niskotemperaturowym (ogrzewanie podłogowe). Nowo budowany obiekt powinien posiadać świadectwo energetyczne, z którego można skorzystać przy doborze mocy pompy ciepła. Moc pompy ciepła dobiera się w oparciu o projektowe obciążenie cieplne budynku. Zapotrzebowanie na ciepło dla domu zależy od wielu czynników jak powierzchnia budynku, budowa ścian, ilość i rozmieszczenie otworów okiennych i drzwiowych i wiele innych.

Przy projektowaniu systemów grzewczych z pompą ciepła mamy do wyboru kilka rozwiązań:

• system monowalentny – pompa jest jedynym urządzeniem grzewczym;
• system biwalentny alternatywny – w systemie pracują dwa urządzenia; po osiągnięciu określonej temperatury zewnętrznej pompa wyłącza się i włącza się drugie urządzenie np. kocioł gazowy lub olejowy;
• system biwalentny równoległy – w systemie pracują dwa urządzenia; po osiągnięciu określonej temperatury zewnętrznej włącza się drugie urządzenie i od tej pory obydwa urządzenia pracują równocześnie.

Pompy ciepła do ogrzewania ciepłej wody użytkowej CWU

Na przykład IMMERWATER 300 INOXv2 jest urządzeniem przeznaczonym do montażu w pozycji stojącej. Zbiornik ze stali nierdzewnej INOX o pojemności 300l zapewni ciepłą wodę użytkową 4 – 5 osobowej rodzinie.

Ten model pompy posiada możliwość podłączenia dwóch kanałów powietrznych: jeden do zasysania, a drugi do wyrzutu powietrza. Nie ma jednak konieczności stosowania tych kanałów, gdyż pompa IMMERWATER 300 INOX może zarówno zasysać jak i odprowadzać powietrze bezpośrednio do pomieszczenia, w którym jest zainstalowana. „Zużyte” powietrze można również wykorzystać do chłodzenia budynku podczas upałów, przy zastosowaniu specjalnego przyłącza kierunkowego.

Z 300-litrowym zbiorniku została zainstalowana dodatkowa wężownica umożliwiająca współpracę pompy z dodatkowym źródłem ciepła, na przykład z instalacją solarną. Dzięki takiemu rozwiązaniu przygotowanie ciepłej wody użytkowej pochłania jeszcze mniej energii elektrycznej.



Zastosowanie kanałów powietrznych do zasysania ciepłego powietrza i odprowadzania zimnego powietrza z pompy ciepła niweluje problem związany z wychładzaniem pomieszczenia, w którym urządzenie jest zainstalowane. Szeroki wybór elementów przewodów wentylacyjnych znajdujących się w ofercie, takich jak: rura prosta, kolanko, trójnik, anemostat, czerpnia, wyrzutnia, a także izolacje, umożliwiają stworzenie indywidualnego systemu kanałów powietrznych dostosowanego do warunków panujących w budynku. Istotnym elementem systemu kanałów powietrznych jest ich izolacja, która jest niezbędna. W przypadku jej braku na zewnętrznej powierzchni rur, kolan i innych elementów może dochodzić do kondensacji pary wodnej. Dodatkowo izolacja termiczna obniża poziom hałasu.

Zimne powietrze, z którego została odebrana energia cieplna w pompie ciepła, może z powodzeniem zostać wykorzystane do chłodzenia pomieszczeń w okresie letnim. Specjalnie zaprojektowany trójnik z przepustnicą stanowi nowatorskie rozwiązanie umożliwiające przełączanie kierunku przepływu powietrza, co pozwala na kierowanie zimnego powietrza z pompy do pomieszczenia w celu jego chłodzenia, lub na zewnątrz, jeśli nie ma takiej potrzeby. Podobnie możemy decydować o wyborze miejsca, z którego ma być zasysane ciepłe powietrze: z zewnątrz budynku, czy z pomieszczenia, do którego został doprowadzony kanał wlotowy.

Podobny efekt można otrzymać wykorzystując zwykły trójnik zamiast trójnika z przepustnicą, a w pomieszczeniach instalując anemostaty na zakończeniach przewodu wlotowego i wylotowego. Takie rozwiązanie umożliwia dokonywanie regulacji przepływu zasysanego i odprowadzanego powietrza.

W takiej konfiguracji pompa ciepła, oprócz przygotowywania ciepłej wody użytkowej, również może pełnić funkcję prostej klimatyzacji, chłodząc pomieszczenia przy pomocy powietrza, które i tak przy normalnej pracy pompy musiałoby zostać odprowadzone poza budynek.

Bardzo ważnym elementem jest usytuowanie zasysu i wydechu powietrza pompy. Czerpnia i wyrzutnia powinny być ulokowane na innych ścianach w sposób uniemożliwiający „podsysanie” do czerpni powietrza schłodzonego.

---

REKUPERACJA ORAZ GRUNTOWY WYMIENNIK CIEPŁA

Rekuperacja inaczej wentylacja mechaniczna z odzyskiem ciepła. Rekuperacja jest procesem odzyskiwania ciepła z wywiewanego, zużytego powietrza (brudnego z kuchni, łazienek, wc) i oddanie tego ciepła do powietrza nawiewanego (do pokoi mieszkalnych). Proces ten odbywa się za pomocą wymiennika zbudowanego wewnątrz urządzenia, które nazywa się rekuperatorem. Rekuperacja zapewnia prawidłowy obieg powietrza w budynku wentylowanym, najbardziej optymalny jego rozkład w pomieszczeniach, filtrację powietrza oraz usuwanie nieprzyjemnych zapachów i wilgoci.

Jednym słowem rekuperator czerpie świeże powietrze z zewnątrz i podgrzewa je ciepłym powietrzem wnętrz. System monitoruje przez całą dobę poziom wilgotności, zaś praca wentylacji regulowana jest automatycznie, aby osiągnąć optymalną jakość powietrza. Dlatego nieustannie masz świeże powietrze przy minimalnej stracie ciepła, a to oznacza komfort, wygodę i energooszczędność.

Korzyści rekuperacji

• Zapewnia zdrowy klimat wewnętrzny w twoim domu
• Cicha, niezawodna i bezproblemowa praca oraz instalacja
• Do 50% oszczędności energii w porównaniu z ręcznym wietrzeniem domu
• W połączeniu z GWC znacznie wyższe oszczędności energii sięgające 80-95%

Dodatkowo by podnieść sprawność układu proponujemy połączenie go z GRUNTOWYM WYMIENNIKIEM CIEPŁA (GWC).

Gruntowe Wymienniki Ciepła (GWC) zapewniają dopływ do budynku świeżego powietrza w ciągu całego roku. W okresie letnim GWC schładza powietrze, dzięki temu w upalne dni w domu, można w wyraźny sposób poprawić warunki mikroklimatu, uzyskując bardzo tani w eksploatacji system klimatyzujący pomieszczenia. W okresie zimowym powietrze jest wstępnie ogrzewane.

Gruntowy wymiennik ciepła wykonany jest w taki sposób, aby wykorzystywał darmową energię zgromadzoną w ziemi (geotermalną) na głębokości ok. 1,5 – 2 metra (w zależności od rodzaju gruntu oraz rodzaju GWC) i współpracował z energooszczędnymi układami wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła (rekuperacją).
Gruntowy wymiennik ciepła ma za zadanie dostarczyć odpowiednią ilość energii w zależności od pory roku. W ziemie GWC ma za zadanie wstępnie ogrzać powietrze, co znacznie ograniczy koszty ogrzewania, a także ochroni rekuperator przed szronieniem. Latem ochłodzić i osuszyć powietrze latem, a dzięki temu znacznie poprawimy mikroklimat wewnątrz domu, biura zapewniając uczucie przyjemnego chłodu.

---

SYSTEMY SOLARNE

Jak działają kolektory słoneczne?

Firma ALLADIN proponuje Państwu szerokie spektrum możliwości jakie niosą ze sobą instalacje solarne. Omówimy najefektywniejsze rozwiązania w zakresie energooszczędnego systemu podgrzewania wody użytkowej jak również wspomagającego centralne ogrzewanie.

Słońce towarzyszy nam od zarania dziejów, obdarowując światłem i ciepłem. Jego energia jest niezbędnym czynnikiem warunkującym istnienie na ziemi. To bezpieczne i niewyczerpalne źródło energii jest całkowicie bezpłatne. Od wieków ludzie czerpali z niego korzyści. Z czasem zmieniły się jedynie metody i urządzenia służące do przekształcania energii słonecznej na energię cieplną.
W dzisiejszych czasach efektywne korzystanie z darmowego źródła energii w postaci słońca umożliwia odpowiednio zaprojektowany i zainstalowany układ solarny. Obniża on nie tylko koszty pozyskania ciepła, ale zmniejszając emisję CO2 pozytywnie wpływa na środowisko naturalne. Jak więc widać kolektory słoneczne to dobra inwestycja w przyszłość, za którą przemawiają oszczędność i ochrona środowiska.
Zestawy solarne najczęściej służą nam na potrzeby ogrzania wody w gospodarstwach domowych. Kolektory mogą także wspomagać ogrzewanie basenów. Zestawy solarne, by dobrze działać potrzebują energii słonecznej, czyli promieniowania słonecznego, to właśnie promieniowanie nagrzewa nośnik energii cieplnej (roztwór glikolu), który podgrzewa wodę zebraną w zbiorniku. Taki układ można śmiało zintegrować z systemem tradycyjnym podgrzewania wody poprzez bufor,zasobnik (instalacją ogrzewania kotłem węglowym,gazowym, olejowym czy opalanym biomasą). Kolektory słoneczne są w stanie ogrzać wodę dla gospodarstwa domowego na poziomie do 75% całości zapotrzebowania na ciepłą wodę. Rozróżniamy dwa rodzaje kolektorów słonecznych próżniowe oraz płaskie. W obu przypadkach zasada działania jest troszkę inna.

W kolektorach płaskich promienie słoneczne padają na obszar absorbujący promieniowanie, czyli płaską powierzchnię pokrytą absorberem. Promieniowanie tutaj jest zamieniane na ciepło, aby to ciepło odebrać, w kolektorze jest zamocowana rurka przyczepiona do płyty absorbera, a nią przepływa ciecz. Rurka jest bezpośrednio połączona z odbiornikiem ciepła i do niej oddaje energię ,najczęściej jest to zbiornik ciepłej wody użytkowej. W kolektorach próżniowych (rurowych) obszar absorpcji promieniowania wygląda jak długa szklana rura. Padające na rury promieniowanie jest zamieniane na ciepło, które dzięki izolacji próżniowej nie może „uciec” na zewnątrz i jest gromadzone wewnątrz rurki. Stamtąd odprowadzane jest do cieczy nośnika energii (roztworu glikolowego), która ogrzewa wodę użytkową lub np. w zbiorniku akumulacyjnym.

Kolektory słoneczne np. IMMERGAS przystosowano do montażu na dachach o spadach od 25 do 60° oraz na powierzchniach płaskich przy użyciu konstrukcji wolnostojącej. Przy wyborze miejsca na montaż kolektorów słonecznych musimy pamiętać nie tylko o kącie nachylenia kolektora, ukierunkowaniu płaszczyzny kolektora, ale i także o tym, by kolektory nie były zasłonięte przed słońcem przez inne obiekty.
Zanim zamontujemy kolektory słoneczne na połaci dachu, warto poświęcić trochę uwagi na wybranie miejsca ich montażu, gdyż zamontowanie kolektorów w miejscu zacienionym nie przyniesie zamierzonych efektów. W takich przypadkach należy zmienić miejsce montażu lub powiększyć pole kolektorów do pokrycia strat wynikających z zacienienia pola.

Od prawidłowej lokalizacji absorbera w stosunku do padających promieni słonecznych zależy potencjalna ilość absorbowanego promieniowania. Optymalne jest prostopadłe ustawienie powierzchni do padającego promieniowania. O umiejscowieniu kolektorów słonecznych decydują dwa podstawowe kryteria:

Kąt nachylenia kolektora (α) jest to kąt pomiędzy płaszczyzną poziomą, a płaszczyzną kolektora.
Kolektor odbiera największą ilość energii, gdy promienie słoneczne padają prostopadle do płaszczyzny absorbera w kolektorze. Słońce w ciągu roku zmienia swoją wysokość na horyzoncie od około 14° w grudniu do około 60° w czerwcu. Z tej informacji wynika, że kąt nachylenia kolektora powinien zawierać się między 25°-30°(lato) do 50°-60° (zima) i być zmienny w zależności od pory roku.
W praktyce przyjmuje się jedną wartość kąta α. W Polsce optymalny kąt nachylenia kolektora zawarty jest w granicach od 30 do 45°, przy czym dla instalacji wykorzystywanych w okresie letnim np. podgrzewanie wody basenowej zaleca się niższe wartości kąta α, a dla instalacji całorocznych np. wspomaganie instalacji centralnego ogrzewania, zaleca się wyższe wartości kąta α.


Ukierunkowanie kolektora względem stron świata (azymut) jest to kąt β informujący o odchyleniu płaszczyzny kolektora od kierunku południowego. Kolektory powinny być skierowane na południe, choć odchylenie do 20° ma niewielki wpływ na efektywność pracy instalacji w miesiącach letnich. W praktyce dopuszcza się ich odchylenie nawet do 45° na wschód lub zachód, co jednak wiąże się ze zmniejszeniem uzysków energetycznych o ok. 10%.



Pomagamy w uzyskaniu dotacji na instalacje solarne szczegóły w poniższym linku:
www.solary-dofinansowanie.com.pl lub www.nfosigw.gov.pl

Dlaczego warto montować kolektory w kilku słowach?

Odpowiednio zaprojektowany układ solarny to nie tylko oszczędność w zużyciu paliwa do produkcji ciepłej wody użytkowej, ale również możliwość wspomagania instalacji centralnego ogrzewania i podgrzewania wody w basenach.
Instalacja solarna w domu jednorodzinnym to także zmniejszenie emisji dwutlenku węgla do atmosfery.

Energię promieniowania słonecznego możemy wykorzystać do:

• podgrzewania ciepłej wody użytkowej;
• podgrzewania wody w basenach;
• wspomagania niskotemperaturowych instalacji centralnego ogrzewania;
• wielu innych zastosowań wymagających dostarczania ciepła.

Najpopularniejszym sposobem wykorzystywania energii słonecznej jest podgrzewanie ciepłej wody użytkowej (c.w.u.).
Prawidłowo dobrany system solarny powinien w miesiącach letnich zapewnić nam pokrycie energii na podgrzanie ciepłej wody użytkowej w granicach 85-95 %, co pozwoli nam na szybki zwrot poniesionych kosztów na zakup i montaż zestawu solarnego.

---

WENTYLACJA I KLIMATYZACJA

Firma ALLADIN oferuje Państwu kompleksową obsługę w zakresie dostaw, montażu i serwisu systemów wentylacyjnych i klimatyzacyjnych. W ciągu lat działalności wypracowaliśmy sobie pozycję na terenie całej Polski.
Zatrudniamy kompetentny i wykwalifikowany personel. Staramy się, aby nasze usługi były zawsze kojarzone z wysoką jakością, dbałością o dobro klienta i terminowością. Dostarczamy klientom wysokiej klasy produkty spełniające wymogi wszelkich norm.
Współpracujemy m. in. z firmami DOSPEL , BERLUF, FLOWAIR,VTS POLSKA ,LG,SAMSUNG

Wentylacja - to proces w którym usuwamy z pomieszczeń zanieczyszczone powietrze i dostarczamy w jego miejsce powietrze świeże. Wentylacja jest konieczna ponieważ powietrze we wszystkich pomieszczeniach stale ulega zanieczyszczeniu.

Wentylacja mechaniczna - to nic innego jak wymiana powietrza uniezależniona od jakichkolwiek wpływów atmosferycznych. Wymuszony przepływ powietrza uzyskuje się dzięki zastosowaniu wentylatora. Wyróżniamy wentylatory:

• Wentylatory kanałowe
• Wentylatory dachowe
• Wentylatory przeciwwybuchowe
• Wentylatory ścienne
• Wentylatory promieniowe

Klimatyzacja - proces wymiany powietrza w pomieszczeniu, mający na celu utrzymywanie zadanych warunków klimatycznych, czyli odpowiedniego zakresu temperatur i wilgotności powietrza, zapewniających dogodne warunki do pracy i funkcjonowania człowieka (warunki komfortu) lub optymalne warunki dla określonego procesu przemysłowego (np. w przemyśle elektronicznym).

Odczucia termiczne człowieka odnoszą się głównie do równowagi cieplnej całego ciała. Na równowagę tę wpływa: aktywność człowieka, odzież jaką ma na sobie, jak również parametry otoczenia: temperatura powietrza, średnia temperatura promieniowania, prędkość przepływu powietrza i wilgotność względna. Na podstawie badań prof. Ole Fangera opracowano normę ISO wg której wrażenia cieplne ciała ludzkiego przewiduje się za pomocą wskaźników PMV i PPD.

Z doświadczeń inżynierów klimatyzacji wynika, że optymalne warunki dla ludzi wykonujących lekką pracę (np. praca biurowa) występują przy jednoczesnym spełnieniu następujących parametrów powietrza wewnętrznego:

• temperatura: lato 23 – 26°C; zima 20 – 24°C
• wilgotność względna: 40 – 60% (max 35 – 65%)
• prędkość powietrza w strefie przebywania ludzi: 0,2 – 0,5 m/s

Nie zachowanie któregokolwiek z tych parametrów może powodować u ludzi odczucie duszności, parności lub przeciągu. W zależności jednak od aktywności i odzieży człowieka, przyjmuje się różne zakresy parametrów powietrza wewnętrznego.

Oprócz odczuć termicznych, równie istotnym elementem komfortu jest przebywanie w czystym powietrzu o odpowiedniej zawartości tlenu.

Instalacja klimatyzacji musi być przygotowana do zapewnienia wymaganych przez użytkownika warunków wewnętrznych w każdych warunkach meteorologicznych. Na podstawie badań sporządzono tablice z obliczeniowymi parametrami zewnętrznymi takimi jak: temperatura, wilgotność powietrza, wietrzność i nasłonecznienie.

Na terenie Polski parametry obliczeniowe powietrza zewnętrznego określa norma PN-76/B-03420.

• PN-83/B-03430 – Wentylacja w budynkach mieszkalnych zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej. Wymagania – wraz ze zmianą PN-83/B-03430/Az3:2000 (całość normy),
• PN-78/B-03421 – Wentylacja i klimatyzacja. Parametry obliczeniowe powietrza wewnętrznego w pomieszczeniach przeznaczonych do stałego przebywania ludzi (całość normy),
• PN-87/B-02151.02 – Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem pomieszczeń w budynkach. Dopuszczalne wartości poziomu dźwięku w pomieszczeniach (całość normy).

Klimatyzator - jest to urządzenie do chłodzenia pomieszczenia.
Składa się ze sprężarki, parownika i skraplacza (te dwa ostatnie wyposażone w wentylator). Wentylator promieniowy wymusza obieg powietrza na parowniku umieszczonym wewnątrz chłodzonego pomieszczenia. Powietrze z pomieszczenia ochładza się na parowniku oddając ciepło czynnikowi chłodniczemu pośredniemu, który krąży w obiegu zamkniętym. Następnie czynnik pośredni (gaz) zostaje sprężony w sprężarce (wzrasta jego temperatura) i jest przetłoczony do skraplacza który znajduje się na zewnątrz (w powietrzu zewnętrznym). W skraplaczu ciepło z czynnika zostaje oddane do powietrza zewnętrznego, gaz skrapla się i staje cieczą (nadal pod wysokim ciśnieniem). Ciecz dostaje się do elementu rozprężnego (kapilara lub TZR), gdzie jest dławiona - zostaje zmniejszone jej ciśnienie i co za tym idzie temperatura. Schłodzony czynnik w postaci cieczy ponownie zostaje podany na parownik, gdzie się ogrzewa od powietrza w pomieszczeniu i przechodzi w stan gazowy.



Klimatyzatory wyposażone w układy sterowania mogą utrzymywać stałą, zadaną temperaturę w pomieszczeniu oraz (w niewielkim zakresie) również wilgotność powietrza.

Początkowo klimatyzator był zwartym urządzeniem, montowanym najczęściej na elewacji budynku lub w oknach. Ze względu jednak na znaczny hałas jaki generuje sprężarka, zdecydowano się podzielić urządzenie: parownik wraz z wentylatorem tworzy jednostkę wewnętrzną, natomiast skraplacz wraz ze sprężarką - jednostkę zewnętrzną. Obie jednostki połączone są ze sobą dwoma przewodami freonowymi (gazowym i cieczowym). Rozwiązanie takie pozwala umiejscowić jednostkę zewnętrzną z dala od przebywania ludzi. Klimatyzatory podzielone na dwie części, tj jednostkę wewnętrzną i jednostkę zewnętrzną nazywamy klimatyzatorami typu split.

Obecnie jednostka wewnętrzna klimatyzatora - oprócz chłodnicy freonowej i wentylatora - często wyposażona jest w standardzie w filtr powietrza, a czasami w nagrzewnicę elektryczną. Obecnie klimatyzatory są najczęściej również pompą ciepła dzięki odwróceniu układu chłodniczego - parownik staje się skraplaczem. Tego typu urządzenia zazwyczaj regulują temperaturę w zakresie +16÷30°C.

Klimatyzatora nie należy mylić z systemem klimatyzacyjnym, gdyż zgodnie z definicją urządzenie to nie zapewnia wentylacji pomieszczenia, a czasami urządzenia nie są nawet wyposażone w elementy umożliwiające swobodną regulację temperatury (chłodzenie i ogrzewanie) oraz wilgotności powietrza (osuszanie i nawilżanie).



Służymy Państwu pomocą, radą i informacją z zakresu wyboru i sposobu instalacji odpowiednich systemów wentylacyjnych i klimatyzacyjnych.